Heb je er weleens bij stil gestaan dat het er voor veel ruiters op neer komt dat ze 99% van de tijd hun paard aan het rondbazen zijn? Nu zullen mensen hierop reageren met het argument dat ze hun paard tijdens het poetsen keuzes laten maken, en misschien weleens losgooien in de bak en met hen spelen, maar hoe zit het met je trainingsessie vanuit het zadel? Wanneer laat je je paard nou werkelijk keuzes maken wanneer je hem rijdt?
Een van de eerste oefeningen die onze ruiters leren wanneer ze bij ons gaan rijden (na het installeren van de noodrem natuurlijk!) is wat wij noemen ‘Passagiertje spelen’. Je denkt nu misschien; wat een ontzettend kinderachtig idee! En inderdaad, dat is het ook; maar wat een goed idee! (Heb jij zelf nooit die kindertijd gehad waarbij je gewoon met je paard samen was? En je van nature al leek te doen wat nodig was?)
Passagiertje spelen: WAAROM?
Deze oefening heeft een aantal geweldige voordelen voor zowel jou als je paard, en zelfs in latere stadia in de training is het een fijne oefening om te gebruiken voor een korte warming-up of cooling-down:
- Je paard leert op een simpele wijze zijn verantwoordelijkheid om de gang te houden waar je hem in hebt gezet.
- Je paard leert op zijn eigen benen te staan, niet vast te houden aan de bakrand, in een vast ritme te lopen, te kijken waar hij loopt, en hij leert dat de gehele bak een comfort-zone kan zijn (niet alleen de uitgang).
- Je paard leert dat een ruiter (of in dit geval een passagier) niet altijd vervelend is; omdat in dit geval de ruiter gaat en staat waar hij gaat en staat, en dus geen belemmering is vormt.
- Jij leert om je paard te vertrouwen en los te laten.
- Je krijgt de kans je te concentreren op een stevige zit en het meebewegen met je paard.
Passagiertje spelen: HOE?
Dit is waarschijnlijk de meest simpele oefening uit het boek, maar absoluut niet gemakkelijk voor de meesten van ons; zeker niet wanneer we al jaren op de reguliere manier hebben gereden.
Dus wat doe je?
Stap 1: Je zet je paard in stap in de bak (gebruikmakend van de formule voor lichtheid)
Stap 2: Je geeft hem een lange teugel, en plaatst je handen op zijn schoft of het zadel om jezelf te stabiliseren (maak je rug bol en zorg ervoor dat je kont het zwaarste punt is i.p.v je voeten!)
Stap 3: Je laat je paard sturen
Stap 4: Als hij zich niet aan zijn verantwoordelijkheid houd om de gang te houden waar jij hem in hebt gezet (stap in dit geval) corrigeer hem dan vriendelijk (als het moet 100 keer! Hij leert het vanzelf.).
Stap 5: Probeer echt met je paard te synchroniseren: Gaat zijn nek omlaag? Laat jouw nek dan ook zakken. Briest of zucht hij? Jij briest of zucht dan ook! Buigt hij zijn ribben erg in een bocht? Doe dat dan ook! Deze oefening is niet bedoeld om je paard te corrigeren of recht te richten, maar om een gevoel van elkaar te krijgen, om samen een te worden.
That’s it! Simpel he? Nou…. voor de meesten van ons niet echt. En weet je waarom? Omdat mensen (en wij vrouwen vaak nog erger dan de mannen) verschrikkelijke controle-freaks zijn! We kunnen het maar niet laten om stiekem toch te proberen om de richting van ons paard te beïnvloeden met onze benen of onze zit, en we vinden het zo verschrikkelijk moeilijk om de teugels los te laten! Laat staan om toe te laten dat ons paard zomaar ergens stil gaat staan….stel je voor!
Valkuilen opgelost:
- Mijn paard trekt steeds naar de uitgang en blijft daar rondjes lopen:
Don’t worry! Hij houd zich nog steeds aan zijn verantwoordelijkheid en houd de juiste gang vast. Hij heeft nog niet ontdekt dat je hem niet in de weg zult zitten en hij werkelijk vrije keuze heeft of hij is wat gespannen. Geef hem de tijd, ontspan en hij zal vanzelf zijn de rondjes groter gaan maken. - Mijn paard gaat steeds bij de uitgang stilstaan:
Je weet wat je hieraan kunt doen: stuur hem niet weg bij de uitgang want dan breek je de regels en dit zal hij niet waarderen. I.p.v je teugels op te pakken, zit je gewoon klaar om, zodra hij stil staat, hem meteen weer in stap te zetten. Hij leert vanzelf dat hij daar geen comfort vindt, en zal dan verder van de uitgang gaan. - Mijn paard probeert mijn benen aan de bakrand af te vegen:
Dit is natuurlijk niet zo beleefd en daar mag je hem best vriendelijk op wijzen. Je kunt het beste een van twee dingen doen. 1: Zodra hij te dicht bij de bakrand komt, leg je je been aan die kant in zijn zij (teen naar buiten, hak naar hem toe) om hem te laten voelen dat dit geen prettige plaats is voor hem om te lopen. 2: Steeds als hij te dichtbij de bakrand komt, vraag je hem iets te versnellen tot hij je weer ruimte geeft. Zo leert hij dat hij daar wel mag lopen maar dat je hem dan wel vraagt meer energie te gebruiken. Werkt dit allebei niet, dan kun je nog altijd je teugels gebruiken om, zodra hij te dichtbij komt, zijn neus naar het hek te vragen en hem om te draaien. Hij leert vanzelf dat dit niet gewenst is. - Mijn paard gaat steeds harder en maakt zelfs overgangen naar een hogere gang:
Je paard maakt zich waarschijnlijk zorgen omdat hij niet gewend is dat je hem de vrijheid geeft om op eigen benen te staan. Het is oke, dit is een leerproces voor jullie beiden. Steeds als hij te gespannen wordt en te hard begint te gaan, vraag je hem vriendelijk in te buigen aan één kant (denk aan de noodrem of als je die nog niet kent, een kleine volte; hoe kleiner hoe beter) totdat hij een beetje ontspant of langzamer loopt, en dan geef je hem de teugel weer terug. Geef hem de tijd, en zodra hij likt, briest of een ander teken van ontspanning geeft, beloon je hem, stap je af en doe je het morgen nog eens. - Ik kan er niks aan doen maar ik blijf die teugels steeds kort pakken:
Mits het veilig is en je kent de noodrem; daag jezelf dan uit door de teugels te verwijderen en in de plaats daarvan 1 enkel touw te gebruiken. Op deze manier wordt je gedwongen om de teugels los te laten hangen, want zodra je de teugel te kort neemt, gaat je paard voltes rijden.
En nu de opdracht: gaat gij henen en doet gelijk zo! Natuurlijk, wanneer je dit in stap beheerst, kun je naar de volgende gang.
*Let op: ben je bij de galop aangekomen en voel je je hier prettig bij, zorg er dan wel voor dat je bak groot genoeg is, en laat je paard niet stretchen (nek omlaag) want hierdoor struikelt hij eerder en kan hij minder goed zien waar hij heen gaat.
prnatuurlijk.wordpress.com 