10 lessons learned from a true Horseman

nh ex

At the beginning of this month it finally happened; my trainer and Master Instructor Berni Zambail flew over from Switserland for the NH Experience. During the first half of the week we taught my students together and the second half of the week we had the Intensive for a special group of instructors that we handpicked because of their attitude and level.

Cheryl deBie during rein simulations

Cheryl deBie during rein simulations

During day 1 my colleague Cheryl deBie (England) and I prepared the group of students for Berni through duolessons, simulations and in the evening we even helped everyone set goals for this week and the future in a special workshop.
What a wonderful atmosphere and an amazing group of motivated horselovers!

My private lessons with Berni were fantastic and the intensive with the instructors was wonderfully educational of course. But besides that I probably learned just as much from observing and assisting the lessons with my own students.

Unfortunately I can’t pour all the wisdom and experience that I’ve collected over the years, and specifically this week, into a cup and hand it over for you to drink. What I can do though is give it a shot and write down the most important lessons I’ve learned from teaching together with Berni this week so that you have something to think about.

Below you will find a short list of these lessons and in the coming articles I will write out a more detailed explanation for you:

  1. Use psychology

    Berni Zambail & Elvira Noot @play

    Berni Zambail & Elvira Noot @play

  2. Be consistent until succesfull
  3. Be patient – just wait
  4. Make sure it ‘cLICKED’
  5. Show your LOVE
  6. Be PO-light
  7. Fill the holes
  8. Look for the connection
  9. Focus
  10. No 50 shades of grey

And for everyone that attended the course (either the Fun & Freestyle or the instructor’s Intensive)…I would love to hear which lessons should be added to the list according to you!

You’ll find pictures and more updates on the brand new NH Experience facebook page!

Lees je het artikel liever in het Nederlands? Hieronder vind je het origineel—> Continue reading

Schrikken! Wel of niet laten kijken?

spookingSpannend! Wel of niet laten kijken?
Dat is een vraagstuk waar we zo’n 95% van de ruiters regelmatig mee horen tobben, en daar willen we nu eens wat duidelijkheid over verstrekken.

Er wordt mij vaak gevraagd waarom ik dat ene paard nou wel laat kijken wanneer hij schrikt, en van het andere paard eis dat hij zijn aandacht op mij houdt.

Uiteindelijk is dit een vrij ingewikkeld vraagstuk wat afhangt van tientallen factoren, en inmiddels bij mij door ervaring  gebeurt. Maar om wat basisinzicht te geven in de kwestie wil ik een kort gedeelte van het proces delen dat zich afspeelt in mijn hoofd terwijl ik zo’n beslissing maak.

En het komt neer op een aantal vragen:

1.A Is er werkelijk iets concreets waar mijn paard bang voor is? (Ja?–> ga door naar 2A) (Nee?–> ga door naar 1.B)

1.B Is mijn paard in het algemeen gespannen? (ook introverte spanning telt!) (Ja?–> ga door naar 2B) (Nee?–>ga door naar 1.C)

1.C  Lijkt het alsof mijn paard echt plotseling schrikt of zelfs zoekt naar dingen om adrenaline voor aan te maken? (Ja?–>ga door naar 2.C) |(Nee? –> kijk nog eens eerlijk naar de eerste twee vragen)

  • IMG_65222.A Je paard is oprecht bang voor een concreet object. In dat geval wil je de tijd nemen om hem gerust te stellen over dit object (indien mogelijk in je situatie). Of het nu een brievenbus, een vuilnisbak, auto of een plastic zakje is…ik weet zeker dat je de creativiteit in je hebt om hem te helpen inzien dat dit hem niet zal deren. En zo niet…..kijk dan uit naar een nieuw artikel over dit onderwerp de komende weken!
    Maar in ieder geval is dit absoluut een situatie waarin je je paard de tijd wilt geven om naar het object te kijken.
  • 2.B Je paard is in het algemeen al gespannen tijdens deze rit. Wees eens eerlijk: heb je hem wel goed opgewarmd voordat je begon met je rit of naar buiten ging? Was hij kalm toen je opstapte?
    Zo ja, ga dan eens na wanneer of waar de spanning begon op te lopen, en kijk of je hem kunt helpen zijn grenzen te verzetten en weer te kalmeren voordat je verder gaat.
    Laat hem dan alleen kijken als het nodig is voor je eigen veiligheid. Zo niet, doe een stap terug en ga hem eerst helpen kalmeren. Dit heeft niks met het object te maken, en kijken zal dus niet helpen. Als hij weer ontspannen is zal het object hoogstwaarschijnlijk geen probleem meer zijn.
  • 2.C Het lijkt erop dat je paard zoekt naar dingen om overstuur van te raken (is je paard toevallig vrij dominant naar jou toe of in de kudde?  ). Dit is een van de weinige gevallen waarin het een goed plan zou zijn (als het veilig is!) als je hem NIET naar het object/het gebied laat kijken. Dit is een leiderschapsprobleem, en het zou oneerlijk zijn als ik niet zei dat het meestal een vrij ingewikkeld proces is om dit te verbeteren. Onthoud dit over kudde gedrag: ‘De leider kijkt naar de omgeving en gevaren; de volgers kijken naar de leider.’
    Het is nu dus jouw taak om jouw paard te helpen terug te stappen in de volgers positie, en jij zult dus in de positie van de leider moeten gaan staan. Dit betekent dat iedere keer als je paard begint te kijken en zich druk begint te maken, je hem eraan herinnert wat echt belangrijk voor hem is: namelijk JIJ!
    Help hem zich te realiseren dat het leven gemakkelijker en rustiger is als hij op JOU let. En dat hij zich dan geen zorgen hoeft te maken, jij zal de rest doen.
    Iedere keer als hij wegkijkt van jou en zich druk begint te maken….doe je er dus wat aan. En zodra de aandacht bij jou is…beloon je.

En heel kort gebracht is de vraag bij alles na/tijdens het proberen van de strategie:

Helpt het ‘laten kijken’ mijn paard? Wordt hij er meer gerust van? Zo nee, probeer dan wat anders.

Onthoud wel dat zeker het laatst beschreven probleem een zeldzaam probleem is. En al heb je een paard wat de neiging heeft dit te doen, let erop dat je nooit aannames maakt erover. Hij zal best eens WEL bang zijn voor het object, of WEL oprecht gespannen zijn. Herken dit dan, en push hem er NIET doorheen, of je verprutst al het harde werk dat je in jullie relatie hebt gestoken.

Om het zekere voor het onzekere te nemen, kun je dus maar beter eerst uitgaan van de eerste 2 problemen, voordat je overgaat op ‘drastischer’ maatregelen.

Heb je vragen? Stel ze! We helpen je graag verder.

Need translation? Click below to read the article in English—> Continue reading

Teugelloos rijden: ook jij kunt het leren!

Voor veel ruiters is het stiekem altijd een droom geweest…. rijden zonder teugels; helemaal ‘in vrijheid’! En toch zien we dat deze droom helaas vaak aan de kant wordt geschoven. Teugelloos rijden is immers alleen voor de ‘pro’s’, westernruiters, of nog erger… ‘alleen voor recreatieruiters met een heel gemakkelijk paard’.
En als je het mij vraagt is dit simpel gezegd …heel….erg……JAMMER!

Elvira website foto's (6)Veel van onze studenten hadden stiekem ook deze droom, al durfden de meesten dit niet uit te spreken. En toch zijn ze er allemaal naar onderweg, en hebben verschillenden het al bereikt.
Onze visie is dat iedereen op een zeker moment in staat zou moeten zijn om zonder teugels te rijden. Waarom? Omdat het een test is: op het moment dat de teugels van het halster worden gehaald….heb je alleen nog de waarheid over! Als je paard dan nog bij je blijft en naar je luistert, dan weet je dat je iets heel erg moois hebt gecreëerd in je relatie.

En ja, het klopt; de één doet het sneller dan de ander. Afhankelijk van je motivatie, je zelfvertrouwen, het karakter en niveau van training van je paard, de tijd die je erin stopt en de uren les die je krijgt, kan het je zomaar ergens tussen de 2 jaar en 2 dagen duren! Of…. Zoals voor velen die we hebben gesproken buiten ons systeem…. Krijg je het nooit voor mekaar. WANT een belangrijke voorwaarde is natuurlijk wel dat je weet HOE je dit voor elkaar moet krijgen.

We willen je nu een checklist meegeven met de samenvatting van de 3 belangrijkste aspecten die op z’n plek moeten zijn….en als ze dat zijn…. dan ben jij klaar om je teugels los te klikken!

1. Ontspanningsknop : CHECK!
Het klinkt heel logisch maar we denken er vaak niet bij na, en erger nog… veel ruiters hebben geen idee hoe ze hun paard op ‘commando’ moeten leren ontspannen. Maar ben je niet in staat om in iedere situatie, op ieder moment naar je paard te communiceren dat hij oké is en mag ontspannen (en hij je gelooft!)… dan is het levensgevaarlijk om je teugels los te maken. Dat snap je zelf natuurlijk ook wel.
Om je een idee te geven van de manier om een basis ‘knop te installeren’ om je paard te laten ontspannen, verwijs ik je graag naar DIT <—artikel.

2. Bewegingsknop : CHECK!
Nu denk je misschien ‘Bewegen? Mijn paard beweegt juist alleen maar; klaar naar de volgende!’ In dat geval zal ik je nu teleur moeten stellen want wat je wilt is geen forward-aholic.
Wat we met deze ‘knop’ bedoelen is dat je paard op een lichte fase wijkt voor druk, en niet alleen voorwaarts. Als je jezelf de vraag stelt: als ik geen teugels meer heb, welke dingen kan ik dan gebruiken om mijn paard eraan te herinneren op mijn zit en energie te reageren? (jazeker! Er is genoeg…denk aan een stick of neckrope/cordeo).

Dan kom je er al snel achter dat er een aantal heel belangrijke dingen zijn die je paard in ieder geval moet begrijpen in een noodgeval:

  • Kan hij stoppen  & achteruit (ook vanuit galop!) op mijn zit, en anders het touwtje om zijn nek?
  • Kan ik hem sturen met mijn zit, en anders met mijn stick of de neckrope?
  • Kan ik zijn voorkant en achterhand draaien en kan hij zijwaarts zonder dat ik mijn teugels hoef te gebruiken? (je weet maar nooit in wat voor rare situaties je je ineens kunt bevinden….en dan heb je ineens geen teugels meer!)
  • Snapt hij mijn hulpen voor de verschillende overgangen en reageert hij vlot?

Wil je hier meer over weten? Klik —> HIERIMG_3436 (1)

3. Zit & hulpen: CHECK!
Zo, en dan ben je nu misschien nog wel bij de moeilijkste van de drie aangekomen. We hebben het nu gehad over welke vaardigheden je paard moet laten zien, maar nu ben je zelf aan de beurt.

Voordat je je paard vraagt ook maar iets te doen, check eerst eens of je zelf recht zit en in de juiste positie voor de gang of beweging die je zo meteen gaat vragen. Wil je achterwaarts; zorg dan dat je zelf ook je bekken kantelt. Wil je een volte naar links maken; zorg dan dat jouw bekken dezelfde volte maakt (en laat de rest van je lichaam ook volgen!). Wil je dat je paard zijn linker heup wat laat zakken om onder te stappen? DOE DIT DAN ZELF OOK!
Komt de boodschap over?
Kortom; zorg ervoor dat je niks van je paard vraagt wat je niet zelf eerst al aangeeft met je hulpen…en maak het vooral niet te ingewikkeld in het begin. Ga er vanuit dat je paard intelligent genoeg is om te kunnen begrijpen wat een cirkel is: help hem dit uit te vogelen. En geloof me, dit doe je niet door hem constant te micromanagen.

Ja, reken maar dat ik weet hoe dat vaak in zijn werk gaat! Je vraagt een volte linksom; hij moet om je linkerbeen draaien, met je rechter been probeer je ervoor te zorgen dat zijn achterhand niet uitzwaait, je linkerhand houd hem op de cirkel, je rechterhand begrenst etc. Dit is allemaal heel mooi en fijn…maar je bent nu niet bezig je paard grand-prix te laten rijden; je bent hem zijn verantwoordelijkheden aan het leren en je hulpen te snappen.

Vraag hem dus gewoon op de cirkel, hoe scheef hij ook gaat in het begin, en iedere keer dat hij er vanaf gaat corrigeer je hem. Meer niet. Enjoy!

O ja.. natuurlijk is het belangrijk om eerst een paar keer te rijden met de teugels gewoon over je zadel gelegd of in 1 hand voordat je ze er werkelijk afklikt. 😉

En wil je meer leren over teugelloos rijden? Neem een kijkje op de website van de volgende www.NHExperience.nl <— en wie weet ben jij wel 1 van die ruiters die binnen de kortste keren teugelloos rijd!

Simpel sturen; een misleiding?

—> Dit artikel is met toestemming van Cheryl deBie naar het Nederlands vertaald. Voor het originele Engelse artikel ga naar: www.horseandridernaturally.blogspot.nl 
—>This article has been translated (with permission from Cheryl deBie) to Dutch. For the original English article, visit: www.horseandridernaturally.blogspot.nl


Voor velen van ons is het sturen van ons paard, vanuit het zadel, zo gemakkelijk dat het bijna automatisch gaat, maar is dit eigenlijk wel positief?

De meest gebruikte manier van sturen, die ik ben tegen gekomen, is het sturen met de teugels aan het bit. Mensen leren op deze manier om wat meer druk op de ene teugel te zetten dan op de andere, en het paard moet dan afwenden naar de richting van de teugel met de meeste druk. Jammer genoeg zijn paarden in het algemeen zo vergevingsgezind en flexibel dat veel mensen ermee wegkomen om jarenlang op deze manier te rijden.

Als we het paard zien als een machine die geprogrammeerd is om bepaalde handelingen te doen op een specifiek signaal, is deze manier van sturen vrij logisch. Maar als we het paard zien als een levend wezen dat in staat is om pijn te voelen en ook in staat is om eigen beslissingen te maken, kunnen we beginnen te begrijpen waarom deze manier van rijden niet altijd werkt en zeker geen ruiters van topniveau produceert.

Goede ruiters weten hoe belangrijk het is om hun zit en benen te gebruiken bij het sturen. Wanneer je goed focust en kijkt waar je heen wilt breng je meestal van nature al wat meer gewicht op de zitbeenknobbel aan de kant waar je heen wilt. Je ogen kijken waar je aan denkt, je hoofd draait om die gedachte te volgen en dit zorgt ervoor dat je ruggengraat zich draait en hierdoor meer gewicht op de ‘binnenste zitbeenknobbel’ brengt (de basis van je heupen aan de binnenkant van de bocht).758c25fe6cb869cd06225bb06ec29fac

Problemen ontstaan snel omdat veel mensen niet kijken waar ze heen willen. Ze laten zich afleiden door hun gedachten over andere dingen en zonder dat ze het door hebben leiden hun ogen hun lichaam en gewicht niet meer in de juiste richting. Het komt veel voor dat ruiters kijken naar de oren of nek van hun paard tijdens het rijden, zeker wanneer ze ook nog eens proberen om hun paard een specifieke hoofd-hals houding te laten aannemen. Mensen die bang zijn om tegen een ander paard aan te rijden in de bak zullen al snel ontdekken dat ze naar die andere paarden kijken en,… tot onze groter verbazing… gaat hun paard recht op die andere paarden af.

Sturen is een prachtige combinatie van fysieke aspecten, focus en energie.

Paarden zijn gevoelig genoeg om een vlieg te voelen landen op hun snorharen, dus kunnen ze zeker wel voelen hoe onze spieren zich in- of ontspannen en hoe ons gewicht zich verplaatst, of het nu expres was of niet. Paarden moeten dus leren op welke signalen van ons ze wel moeten reageren, en welke ze zich niet druk om hoeven te maken. Natuurlijk zullen minder ervaren ruiters meer onbedoelde bewegingen hebben; en dit is de reden waarom beginnende ruiters meestal worden gepaard met paarden die minder gevoelig reageren. Deze paarden lijken door te hebben dat het leven prettiger is als ze de meeste bewegingen van de ruiter negeren en alleen reageren op overduidelijke hulpen. En zo komt de vraag wanneer je probeert om een hoger niveau en harmonie in je rijden te bereiken: hoe help je je paard te begrijpen op welke signalen hij wel en op welke hij niet hoort te reageren?

We hebben de neiging om het sturen van paarden te vergelijken met het sturen van een fiets; je trekt aan een ‘handvat’ om de voorkant te draaien en verwacht dan dat de rest van het lichaam vanzelf volgt. Het probleem is dat we allemaal vaak genoeg mensen het hoofd van hun paard hebben zien draaien terwijl de rest van het paard nog steeds in de tegenovergestelde richting blijft rennen. Een effectievere manier van naar het paard kijken zou zijn als we hem vergeleken met een boot. Iedereen die heeft gevaren weet dat om een boot te sturen, je juist de achterkant naar de tegenovergestelde richting moet draaien om de gewenste richting in te varen. Het blijkt dat paarden ook goed op dit concept reageren.

Veel paarden hebben geleerd dat wanneer we ons been aanleggen het altijd betekent dat ze moeten versnellen. Als je je paard zou leren om verschillende lichaamsdelen onafhankelijk van elkaar te bewegen wanneer hij je been op verschillende specifieke plaatsen voelt, zou dat niet alleen betekenen dat je de kracht van de achterhand kunt gaan gebruiken om het paard de goede kant op de duwen, maar ook dat je de zij-gangen en algehele flexibiliteit van je paard zou verbeteren.

Uiteindelijk zou je niet alleen deuren openen tot hogere rijniveaus door een beetje tijd te nemen om aan de manier te werken waarop je stuurt, maar je zou hem ook bewijzen dat je hem begrijpt en dat je weet dat zijn kracht vanuit zijn achterhand komt en van het betrekken van zijn denkvermogen. Je laat aan hem zien dat je weet dat je niet aan zijn gevoelige mond hoeft te trekken om wat basis controle te hebben.

En hoe weet je dan dat je het sturen meester bent geworden? Wanneer je je teugels niet meer gebruikt om te sturen! Nu worden je handen, je teugels en het bit middelen om een hoger niveau van communicatie te bereiken en niet om basiscontrole en veiligheid te waarborgen. Jij en je paard kunnen nu werkelijk een worden; een nieuw wezen dat in de puurste harmony samen beweegt zoals de Centaur (Paardmensen) uit de mythologie.


—> Wil je meer weten? Schrijf je in voor de komende NH Experience 2014: ‘Bitless & Bridleless Edition’ en breng samen met ons in twee dagen tijd jouw rijden naar een heel nieuw niveau!

3 Tips voor een stabiele gang

‘Mijn paard sjokt, is sloom, trekt aan de longe (of teugel) en valt steeds terug.’ OF ‘Mijn paard valt om aan de longe (of teugel), vlucht weg, versnelt steeds en is erg gespannen.’ Beide scenario’s komen op hetzelfde neer: je paard kent zijn verantwoordelijkheid niet!

Ritme, balans & ontspanning: zijn de drie sleutelwoorden waar we het in dit artikel over willen hebben en die het resultaat vormen van een paard dat zijn verantwoordelijkheid kent.

Dus wat is nou die verantwoordelijkheid waar we het over hebben? Wanneer we met ons paard samen zijn hebben we beiden enkele verantwoordelijkheden. Een van de verantwoordelijkheden van ons paard is: het tempo houden. Maar, net zoals bij een kind, is het onze taak als (ouder) om hem te helpen die verantwoordelijkheid te begrijpen en te houden.
Wat betekent dit? Heel simpel gezegd betekent het dat, wanneer je je paard hebt gevraagd een bepaalde gang aan te nemen (en in een later stadium een bepaald ritme), hij zelfstandig in die gang blijft totdat je hem iets anders vraagt.

In de praktijk weten we allang dat dit niet altijd zo gemakkelijk is als het lijkt. Want wat nu als je een ongemotiveerd paard hebt? Wat nu als je paard niet reageert op je hulpen? Wat nu als je paard juist zenuwachtig is? Of een slechte balans heeft?
De oplossing tot enkele van die problemen vind je in vorige blogartikelen. Maar vandaag willen we het hebben over het HOE van het houden van het tempo.

Allereerst moet je bedenken dat paarden gemakdieren zijn. Dit betekent dat ze, ondanks hun intelligentie (of juist daardoor!), graag de gemakkelijkste weg kiezen, en uiteindelijk (wanneer ze zich veilig voelen) liever lui dan moe zijn. Hier is niks mis mee; zo heeft de natuur ze gemaakt zodat ze hun energie kunnen gebruiken voor noodgevallen. Sterker nog, wij kunnen dit gebruiken!
Het betekent dat hoe vaker ik mijn paard een fout laat maken en hem dan corrigeer, hoe meer hij gaat beseffen dat het hem minder moeite kost om de ‘fout’ niet te maken.

IMG_6711Hoe werkt dit in de praktijk?
We zullen longeren, of aangelijnd cirkelen als voorbeeld nemen. Een klassiek voorbeeld is het dravende paard waarvan ons wordt geleerd: begrens hem aan de voorkant met de longeerlijn, en aan de achterkant met de zweep die je constant omhoog houdt. Daarbij zie je vaak trainers die regelmatig klikken en hun stem gebruiken om hun paard erop te wijzen dat hij te langzaam of te snel is. Het probleem bij dit voorbeeld is: er is geen ruimte voor fouten;  oftewel: er is dus geen ruimte voor het paard om werkelijk iets te leren.

Wil je dat je paard leert de draf vol te houden? Geef hem die ruimte!
Hoe doe je het dus wel?

TIP 1:
Laat hem de fout maken!
Wil je hem in draf houden? Wacht dan tot hij terug naar stap gaat zonder dat jij het vroeg, en pas dan (EN NIET EERDER!) ga je hem rustig weer hulpen geven (volgens de 4 fases) om terug naar de draf te gaan!
Als je hem geen ruimte geeft om fouten te maken, zal hij ook niet leren hoe het wel moet, maar zal hij verwachten dat jij de rest van je leven hem eraan gaat herinneren dat hij in draf moet. Het gaat een beetje zo: ‘Je moet in draf. Je moet in draf blijven. Blijf in draf. Weet je nog dat je moet draven? Wel in draf blijven hoor.’ Kun je je voorstellen hoe irritant dit is voor je paard? En kun je je voorstellen dat hij het niet waardeert dat je denkt dat hij zo dom is? Hij weet inmiddels heus wel dat je wilt dat hij draaft! Bovendien hoort hij de ‘ruis’ van je stem en zweep uiteindelijk niet eens meer.

Dat brengt ons op het volgende punt:
TIP 2:
Doet hij het goed? Laat hem dan met rust!
Zodra hij draaft, laat je hem met rust. Laat alsjeblieft die zweep op de grond vallen (je hoeft hem niet op te sluiten! Denk je er weleens bij na hoe naar dit klinkt? Wil je een partner of een gevangene?), en laat de voortdurende klikjes en ‘hooo’s’ achterwege. Als hij draaft, is hij braaf. Ga je nog niet te snel bemoeien met hoe hard hij in draf gaat, leer hem eerst gewoon draf = draf. Meer niet! En hoe meer je hem micro-managet hoe meer hij zich bekritiseerd voelt en/of minder moeite voor je gaat doen of zenuwachtig wordt. Geef hem de tijd om die ontspanning zelf te vinden.

TIP 3:
Beloon het resultaat!
Zodra je paard vooruitgang maakt; wees dan eerlijk en beloon hem hiervoor. Haal hem naar je toe (of ga naar hem toe om hem een korte pauze te geven zodra:)
– Hij likt, zucht of briest (symptomen die laten zien dat hij ontspant & iets heeft geleerd).
– Hij langer in dezelfde gang blijft dan anders.dn58
– Hij een betere balans heeft dan anders.
– Hij minder aan de lijn trekt dan anders.
– Hij rustiger of juist vlotter is dan anders (wat je nodig hebt van zijn type weet je zelf het beste!).
– Zijn tempo of ritme constanter is dan anders.
– Hij recht op de volte gaat lopen (gebruik van achterhand, buigen van zijn middenlijf, en het laten zaken van zijn hals).

Let op: hij zit nog in de leerfase. Beloon dus heel duidelijk iedere vorm van verbetering en we kunnen je beloven dat je snel verbetering zult gaan zien. Bouw langzaam op en hij zal: steeds langere stukken, constantere tempo’s en een gezondere houding en balans kunnen vasthouden.
*En een leuke extra: heb je altijd willen leren hoe je je paard laat cirkelen zonder dat je hoeft mee te draaien? Dan is bovenstaande oefening de sleutel! Speel ermee! Enjoy!

Succes! En deel je verhaal met ons 😉

Passagier of bestuurder?

Heb je er weleens bij stil gestaan dat het er voor veel ruiters op neer komt dat ze 99% van de tijd hun paard aan het rondbazen zijn? Nu zullen mensen hierop reageren met het argument dat ze hun paard tijdens het poetsen keuzes laten maken, en misschien weleens losgooien in de bak en met hen spelen, maar hoe zit het met je trainingsessie vanuit het zadel? Wanneer laat je je paard nou werkelijk keuzes maken wanneer je hem rijdt?

Een van de eerste oefeningen die onze ruiters leren wanneer ze bij ons gaan rijden (na het installeren van de noodrem natuurlijk!) is wat wij noemen ‘Passagiertje spelen’. Je denkt nu misschien; wat een ontzettend kinderachtig idee! En inderdaad, dat is het ook; maar wat een goed idee! (Heb jij zelf nooit die kindertijd gehad waarbij je gewoon met je paard samen was? En je van nature al leek te doen wat nodig was?)

581233_320779364666749_1292462194_nPassagiertje spelen: WAAROM?
Deze oefening heeft een aantal geweldige voordelen voor zowel jou als je paard, en zelfs in latere stadia in de training is het een fijne oefening om te gebruiken voor een korte warming-up of cooling-down:

  1. Je paard leert op een simpele wijze zijn verantwoordelijkheid om de gang te houden waar je hem in hebt gezet.
  2. Je paard leert op zijn eigen benen te staan, niet vast te houden aan de bakrand, in een vast ritme te lopen, te kijken waar hij loopt, en hij leert dat de gehele bak een comfort-zone kan zijn (niet alleen de uitgang).
  3. Je paard leert dat een ruiter (of in dit geval een passagier) niet altijd vervelend is; omdat in dit geval de ruiter gaat en staat waar hij gaat en staat, en dus geen belemmering is vormt.
  4. Jij leert om je paard te vertrouwen en los te laten.
  5. Je krijgt de kans je te concentreren op een stevige zit en het meebewegen met je paard.

Passagiertje spelen: HOE?
Dit is waarschijnlijk de meest simpele oefening uit het boek, maar absoluut niet gemakkelijk voor de meesten van ons; zeker niet wanneer we al jaren op de reguliere manier hebben gereden.
Dus wat doe je?
Stap 1: Je zet je paard in stap in de bak (gebruikmakend van de formule voor lichtheid)
Stap 2: Je geeft hem een lange teugel, en plaatst je handen op zijn schoft of het zadel om jezelf te stabiliseren (maak je rug bol en zorg ervoor dat je kont het zwaarste punt is i.p.v je voeten!)
Stap 3: Je laat je paard sturen
Stap 4: Als hij zich niet aan zijn verantwoordelijkheid houd om de gang te houden waar jij hem in hebt gezet (stap in dit geval) corrigeer hem dan vriendelijk (als het moet 100 keer! Hij leert het vanzelf.).
Stap 5: Probeer echt met je paard te synchroniseren: Gaat zijn nek omlaag? Laat jouw nek dan ook zakken. Briest of zucht hij? Jij briest of zucht dan ook! Buigt hij zijn ribben erg in een bocht? Doe dat dan ook! Deze oefening is niet bedoeld om je paard te corrigeren of recht te richten, maar om een gevoel van elkaar te krijgen, om samen een te worden.

That’s it! Simpel he? Nou…. voor de meesten van ons niet echt. En weet je waarom? Omdat mensen (en wij vrouwen vaak nog erger dan de mannen) verschrikkelijke controle-freaks zijn! We kunnen het maar niet laten om stiekem toch te proberen om de richting van ons paard te beïnvloeden met onze benen of onze zit, en we vinden het zo verschrikkelijk moeilijk om de teugels los te laten! Laat staan om toe te laten dat ons paard zomaar ergens stil gaat staan….stel je voor!

Valkuilen opgelost:

  • Mijn paard trekt steeds naar de uitgang en blijft daar rondjes lopen:
    Don’t worry! Hij houd zich nog steeds aan zijn verantwoordelijkheid en houd de juiste gang vast. Hij heeft nog niet ontdekt dat je hem niet in de weg zult zitten en hij werkelijk vrije keuze heeft of hij is wat gespannen. Geef hem de tijd, ontspan en hij zal vanzelf zijn de rondjes groter gaan maken.
  • Mijn paard gaat steeds bij de uitgang stilstaan:
    Je weet wat je hieraan kunt doen: stuur hem niet weg bij de uitgang want dan breek je de regels en dit zal hij niet waarderen. I.p.v je teugels op te pakken, zit je gewoon klaar om, zodra hij stil staat, hem meteen weer in stap te zetten. Hij leert vanzelf dat hij daar geen comfort vindt, en zal dan verder van de uitgang gaan.
  • Mijn paard probeert mijn benen aan de bakrand af te vegen:
    Dit is natuurlijk niet zo beleefd en daar mag je hem best vriendelijk op wijzen. Je kunt het beste een van twee dingen doen. 1: Zodra hij te dicht bij de bakrand komt, leg je je been aan die kant in zijn zij (teen naar buiten, hak naar hem toe) om hem te laten voelen dat dit geen prettige plaats is voor hem om te lopen. 2: Steeds als hij te dichtbij de bakrand komt, vraag je hem iets te versnellen tot hij je weer ruimte geeft. Zo leert hij dat hij daar wel mag lopen maar dat je hem dan wel vraagt meer energie te gebruiken. Werkt dit allebei niet, dan kun je nog altijd je teugels gebruiken om, zodra hij te dichtbij komt, zijn neus naar het hek te vragen en hem om te draaien. Hij leert vanzelf dat dit niet gewenst is.
  • Mijn paard gaat steeds harder en maakt zelfs overgangen naar een hogere gang:
    Je paard maakt zich waarschijnlijk zorgen omdat hij niet gewend is dat je hem de vrijheid geeft om op eigen benen te staan. Het is oke, dit is een leerproces voor jullie beiden. Steeds als hij te gespannen wordt en te hard begint te gaan, vraag je hem vriendelijk in te buigen aan één kant (denk aan de noodrem of als je die nog niet kent, een kleine volte; hoe kleiner hoe beter) totdat hij een beetje ontspant of langzamer loopt, en dan geef je hem de teugel weer terug. Geef hem de tijd, en zodra hij likt, briest of een ander teken van ontspanning geeft, beloon je hem, stap je af en doe je het morgen nog eens.
  • Ik kan er niks aan doen maar ik blijf die teugels steeds kort pakken:
    Mits het veilig is en je kent de noodrem; daag jezelf dan uit door de teugels te verwijderen en in de plaats daarvan 1 enkel touw te gebruiken. Op deze manier wordt je gedwongen om de teugels los te laten hangen, want zodra je de teugel te kort neemt, gaat je paard voltes rijden.natilla-bb-l

En nu de opdracht: gaat gij henen en doet gelijk zo! Natuurlijk, wanneer je dit in stap beheerst, kun je naar de volgende gang.
*Let op: ben je bij de galop aangekomen en voel je je hier prettig bij, zorg er dan wel voor dat je bak groot genoeg is, en laat je paard niet stretchen (nek omlaag) want hierdoor struikelt hij eerder en kan hij minder goed zien waar hij heen gaat.

 

 

3 Kwaliteiten van een goed rijmaatje

trailridingRegelmatig vragen onze meer gevorderde studenten ons of het slim is om eens mee op buitenrit te gaan met een stalgenootje. Helaas moeten we maar al te vaak antwoorden dat het vaak slimmer is om in je eentje te gaan dan met een stalgenootje.
Uiteraard zijn er genoeg ruiters die uitermate geschikt zouden zijn als rijmaatje, maar het is belangrijk dat we weten waar we naar zoeken als we iemand vragen om met ons samen te rijden. Een buitenrit wordt namelijk gemakkelijk verpest, zowel voor jou, je paard, als je rijmaatje wanneer je niet van tevoren checkt of jullie bij elkaar passen!

Om je op weg te helpen hebben we de 3 belangrijkste kwaliteiten voor je op een rijtje gezet en wij raden je aan daar naar te zoeken in een rijmaatje

  1. Natuurlijke houding
    Dit betekent niet per se dat je rijmaatje ook werkelijk ‘natural-horsemanship’ moet beoefenen. Maar het betekent wel dat je iemand zoekt die, net als jij, graag dingen op een natuurlijke en paardvriendelijke manier wil oplossen. Iemand die niet direct grijpt naar mechanische hulpmiddelen, maar probeert om wat psychologie te gebruiken in zijn/haar training. Je wilt iemand die naar oplossingen zoekt i.p.v symptoom bestrijding.
  2. Geduldig & Relaxed
    Wanneer je naar buiten gaat wil je graag samen genieten en niet haasten. Zorg er voor dat je rijmaatje hier hetzelfde over denkt. Check of hij/zij het oké vind als je een paar minuutjes extra neemt wanneer je paard niet langs die enge brievenbus of auto durft.
    Ook is het belangrijk dat je rijmaatje relaxed is in combinatie met jou. Vertrouwd hij/zij erop dat jij weet wat je doet met je paard, of krijg je om de haverklap te horen dat je het verkeerd doet en hij/zij het wel even voor je kan oplossen? Zoek dan naar iemand die zich met zijn eigen paard bemoeit!
  3. Hetzelfde einddoel
    Wanneer je op buitenrit gaat wil je natuurlijk zelf genieten, maar jij weet inmiddels dat het ook mogelijk is om het plezierig te maken voor je paard. Je gebruikt je buitenrit niet alleen als crosstraining, maar ook om je paard nieuwe dingen te leren. Je wilt bijvoorbeeld dat hij zijn verantwoordelijkheden beter leert nakomen, meer zelfvertrouwen krijgt en zich lekker gaat ontspannen. Zoek dus naar iemand die ditzelfde doel heeft.
    Wanneer jij graag de situatie gebruikt om je paard te helpen ontspannen en nieuwe dingen leren, en je rijmaatje is enkel geïnteresseerd in kletsen of flink over de vlakte galopperen ondanks het gedrag van zijn/haar paard, kom je gegarandeerd in de problemen.

Kortom, zorg ervoor dat je iemand vindt met wie je bovenstaande dingen gemeen hebt zodat je beide kunt genieten van je buitenritten….en jullie paarden ook!

 

 

Grazen tijdens de training; opgelost!

De lente komt er weer aan, en het gras is aan het groeien. Daarom krijgen we steeds vaker de vraag: ‘Wat moet ik doen als mijn paard gaat grazen tijdens de training?’ of ‘Hoe leer ik het hem af?’.

Graag delen we een simpele, maar ontzettend belangrijke les omtrent afleiding, en in dit geval met name de afleiding genaamd ‘gras’. Pas deze toe, en je grasproblemen zijn over.

Allereerst moet je jezelf eens de volgende vraag stellen: Waarom graast mijn paard tijdens de training?

En het antwoord is vast niet; omdat hij honger heeft?! Is dat wel het antwoord, dan is het nu tijd om i.p.v training, je paard wat meer ruwvoer te geven!

Waarschijnlijk is het antwoord: omdat hij trek heeft. En wat betekent trek voor jou? In de meeste gevallen gebruiken we deze benaming voor onszelf als we niet per se een honger gevoel hebben; we zijn wel verzadigd. Maar we vervelen ons of hebben gewoon zin in iets lekkers. Als jij hard aan je werk bezig bent en je hebt deadlines, heb je ook niet de luxe om aan lekkers te denken, en in ieder geval niet om het te gaan halen. Voor ons paard is dit net zo!

Het antwoord op de vraag: ‘Waarom graast mijn paard tijdens de training?’ is dus:

  • Hij verveelt zich
  • Hij heeft tijd om te bedenken dat hij zin heeft in iets lekkers

Wat gaat er vaak mis? Als ons paard gaat grazen tijdens de training, hebben we de neiging om zijn hoofd omhoog te trekken en daarmee eigenlijk te zeggen ‘Hou op met grazen en let op!’

Je kunt je voorstellen dat hij zich dan afvraagt waarom hij zou moeten stoppen en opletten. En vaak zijn we in dat geval niet snel genoeg met antwoord geven, en voelt het voor hem nog als een ruwe onbeleefde onderbreking ook!

tn_IMG_8927En de oplossing? Zoals al eerder gezegd is de oplossing erg simpel:

Zorg ervoor dat hij genoeg te doen heeft, en geen plaats in zijn koppie heeft om nog aan lekkers te denken. Geef hem een reden om op te letten. In plaats van te stoppen met je oefening om hem te corrigeren als hij begint te grazen, ga je gewoon door met de oefening, zodat hij vanzelf gaat opletten!

Hierbij komt het gebruik van de 4 fases, zoals uitgelegd in deel 2 van ‘Lichtheid op jouw hulpen’.

Stel je voor: je vraagt je paard, vanaf de grond, om te wijken, door met je handen zijn schouder en zijn achterhand weg te duwen. Hij doet zijn hoofd omlaag en gaat grazen. In plaats van gefrustreerd te raken, en zijn hoofd omhoog te trekken, ga jij gewoon rustig door in je fases. Hiermee zeg je eigenlijk: ‘Ja hoor, je mag wel grazen, maar ik ga wel door met de oefening totdat je doet wat ik vraag, en ik word steeds indringender!’

Nu geef je je paard een reden om op te letten! In plaats van dat je hem irriteert door hem te dwingen op te letten. Hij krijgt zelf de keuze, waardoor hij liever voor je zal werken, en je wint respect!

Uiteraard begin je dit te oefenen waar de verleiding nog niet te groot is, en hoe hoger het gras, des te groter de afleiding, en des te boeiender je oefeningen zullen moeten zijn om zijn aandacht erbij te houden.

Need translation? Click below to read the article in English—> Continue reading

Bereik je jaardoelen!

Doelen stellen!

set and reach goal concept

Het nieuwe jaar is zojuist begonnen en dat betekent natuurlijk een hele hoop Nieuwjaarsvoornemens …..waarvan, helaas, maar een klein percentage ook werkelijk wordt waargemaakt, vaak bij gebrek aan een goed plan!

Ieder jaar neem ik een paar uurtjes de tijd om mijn doelen, voor verschillende aspecten van mijn leven, voor het komende jaar op papier te zetten. De ervaring wijst dat dromen 80% vaker uitkomen wanneer ze uitgebreid zijn uitgedacht, op papier zijn gezet, en gedeeld met anderen.

Wil jij dit jaar meer succes hebben met je paarden? Wil je graag die strandrit eindelijk maken, die galops wissel onder de knie krijgen, of je eerste draf zonder zadel overleven? Dan is het nu tijd om jezelf de kans te geven dit te bereiken! Pak pen en papier, sluit jezelf een uurtje in je kamer op, en ga aan de slag!

Stap 1: Wat heb ik bereikt?

Helaas wordt deze stap maar al te vaak vergeten of aan de kant geschoven. Want als ik hier te lang over nadenk of dit deel met anderen, dan ben ik toch zeker arrogant en aan het opscheppen, dat is toch nergens goed voor? FOUT!

Dit is de eerste stap voor een reden! Heb je dit nog niet gedaan, pak dan pen en papier en neem even de tijd om na te denken over wat jij (en je viervoeter) dit jaar allemaal hebt bereikt. Misschien heb je wel je eerste zadelloze ritje gemaakt? Je eerste boswandeling aan de hand? Misschien was je bang om op te stappen en kun je nu zonder zenuwen rondstappen?

Het maakt niet uit of het voor anderen groots klinkt: als jij er hard voor gewerkt hebt, en jij bent er trots op, hoort het op de lijst!  Doe rustig aan, gun jezelf de tijd om te genieten en je trots te voelen op wat je bereikt hebt! Dit geeft je straks de energie om door te gaan.

Stap 2: Wat waren mijn grootste teleurstellingen?

Dit is waarschijnlijk de meest ongemakkelijke stap die je zult moeten nemen tijdens het proces, maar hij is net zo nodig als stap 1. Houd je pen en papier bij de hand, en een kop warme chocolademelk, en bijt je er doorheen.

Wat waren je grootste teleurstellingen dit jaar? Welke dingen zijn je overkomen? Welke fouten zijn er gemaakt, welke zaken zijn eindeloos uitgesteld en welke dingen zijn niet zo gelopen als je had gewild? Misschien had je gepland op buitenrit te gaan maar kreeg je je paard de trailer niet op? Misschien had je over je angst heen willen komen om te galopperen maar ben je niet verder gekomen dan stap? Of je had graag wat meer uurtjes bij je paarden doorgebracht maar je kinderen, school of werk zat in de weg?

Het maakt niet uit hoe onbelangrijk of kinderachtig het lijkt; geef het toe, en schrijf het op. Als je niet kunt toegeven wat er mis is gegaan, kun je er niet van leren, en zul je geen vooruitgang maken!

Stap 3: Wat heb ik geleerd?

En dan komt de stap die de eerste 2 samen gaat voegen. Je weet nu wat er wel goed is gegaan, je weet waar je de juiste keuzes hebt gemaakt. Je weet ook wat je graag anders had gewild, en waar je de verkeerde richting bent ingeslagen. Deze stappen helpen je niet, als de volgende vraag niet is: Wat heb ik hier nou van geleerd?

Het is soms moeilijk objectief naar onszelf te kijken, en vaak heel gemakkelijk een ander advies te geven. Stel je nu eens voor dat je je eigen beste vriend(in) bent, en kijk als van een afstandje naar je eigen leven met paarden. Als jij jezelf advies moest geven, wat zou je jezelf dan vertellen?

Misschien komt je paard al weken niet meer naar het hek toe om je te begroeten, en weet je dondersgoed dat je hier iets aan moet doen, maar heb je gewoonweg niet de energie op kunnen brengen?Als je eigen beste vriendin kun je rationeel naar de situatie kijken en jezelf vertellen: ‘weet je, als je nu eens wat tijd vrijmaakt om dit op te lossen…, kost het je straks minder tijd, en zal het je energie geven wanneer je paard je weer enthousiast begroet!’

Denk goed na over alles wat je hebt meegemaakt, en schrijf de belangrijkste lessen die je dit jaar hebt geleerd op.

Als je de lessen die je hebt geleerd niet hebt geëvalueerd en opgeschreven, zul je ze niet onthouden en heb je ze dus eigenlijk niet geleerd: je zult dit jaar weer precies dezelfde fouten gaan maken. En is dat niet ontzettend jammer van je tijd?

—> KLIK HIER en vul je email adres in, om deel 2 aan te vragen, geheel gratis.

Hoe herken ik een paardenmeester #3

Afgelopen maand hebben we deel 1 & deel 2 behandeld van ‘Hoe herken ik een paardenmeester’. In dit laatste artikel van de serie wil ik nog 2 belangrijke eigenschappen met je bespreken zodat ook jij weet waar je naar moet kijken als je een trainer zoekt!

 Flexibiliteit & Creativiteit

Dit zijn niet altijd de eigenschappen die in je opkomen als je aan een paardenmeester denkt, maar het vermogen om oplossingsgericht en ‘out of the box’ te denken is iets dat niet mag ontbreken bij mensen die met paarden werken. Ieder paard zit anders in elkaar en daarom is er niet voor ieder paard een standaard oplossing om in je training van A naar B te komen.

In de basis zijn er een hele hoop regels om jou en je paard veilig te houden. Wanneer je op een wat hoger niveau komt veranderen deze regels langzaamaan in richtlijnen, en hoe hoger je komt in je opleiding hoe vager deze richtlijnen worden.

girlschoir1Een echte paardenmeester is zich bewust van de regels die hij in de basis heeft geleerd, maar heeft inmiddels genoeg ervaring om te weten dat hij deze zal moeten breken en buigen naar gelang de situatie dat vraagt. Daarom is het belangrijk dat hij zich kan aanpassen en over het vermogen beschikt om zelf creatieve oplossingen te verzinnen voor zijn problemen, met de theorie steeds in zijn achterhoofd.

Zoek dus naar een echte meester, die zijn training aan ieder paard individueel aanpast, en in staat is nieuwe oefeningen te verzinnen waar de oude niet werken.

Zijn paard als spiegelbeeld

En ‘last but not least’ waar het allemaal op neerkomt: je herkent een echte paardenmeester aan de relatie die zijn paard met hem heeft. Je kunt zien dat zijn paard:

  • bijna verliefd op hem is
  • hem vertrouwt en voor hem door het vuur gaat
  • gevoelig en licht reageert op zijn hulpen en energie
  • gewillig voorwaarts gaat en kalm wacht wanneer dit wordt gevraagt
  • en natuurlijk dat het paard plezier heeft in het ‘spelen’ met zijn leider; door beide partijen worden hart en ziel erin gelegd

 Dus nog even alles op een rijtje:

  • Liefde & inlevingsvermogen
  • Geduld
  • Eerlijkheid (duidelijk/consequent)
  • Flexibiliteit & creativiteit
  • Zijn paard als (positief) spiegelbeeld

Natuurlijk zijn er nog meer goede eigenschappen die in het rijtje kunnen. Welke moet er volgens jou absoluut nog bij?

Need translation? Click below to read the article in English—> Continue reading